Hubbleov zakon – Otkriće
Hubbleov zakon je osnova moderne kozmologije i ključno otkriće koje je promijenilo naše razumijevanje svemira. Ovaj zakon je prvi put formulirao Edwin Hubble, američki astronom, 1929. godine.
Hubbleov zakon – Osnovni princip
Prema Hubbleovom zakonu, udaljenost između dvije galaksije proporcionalna je brzini kojom se te galaksije udaljavaju jedna od druge. Drugim riječima, što je veća udaljenost između dvije galaksije, to je brža njihova međusobna udaljenost.
Hubbleov zakon – Interpretacija
Interpretacija Hubbleovog zakona je da se svemir kontinuirano širi. To znači da se udaljenost između svih galaksija povećava s vremenom. Ova ekspanzija svemira potvrđena je brojnim opservacijskim podacima i postala je temeljna činjenica moderne kozmologije.
Hubbleov zakon – Posljedice
Jedna od glavnih posljedica Hubbleovog zakona je da se svemir morao početi širiti iz neke točke u prošlosti. To sugerira da je svemir nastao iz Big Banga, velikog eksplozivnog događaja koji se dogodio prije oko 13,8 milijardi godina.
Hubbleov zakon – Mjerenje
Mjerenje Hubbleovog zakona vrši se analizom crvenog pomaka svjetlosti. Crveni pomak je pojava u kojoj se svjetlost koju emitiraju udaljene galaksije pomiče prema crvenom dijelu elektromagnetskog spektra. Veći crveni pomak znači veću brzinu udaljavanja galaksija i veću udaljenost.
Hubbleov zakon – Konstanta Hubble
Da bi se kvantificirao Hubbleov zakon, koristi se Hubbleova konstanta (H0). Hubbleova konstanta predstavlja brzinu širenja svemira i iznosi oko 70 km/s/Mpc (kilometara u sekundi po megaparseku).
Hubbleov zakon – Proširenja
Hubbleov zakon je podložan daljnjim istraživanjima i poboljšanjima. Nova tehnološka dostignuća u opservacijskoj astronomiji omogućuju preciznije mjerenje udaljenosti i brzine udaljavanja galaksija, što dalje doprinosi našem razumijevanju strukture i evolucije svemira.